M'n kleine guppie worstelt zich vanaf vandaag dagelijks op z'n fiets door het verkeer met een rugzak op z'n rug die eigenlijk door een sherpa gedragen zou moeten worden. Ik kan 'm amper tillen, dus laten we dit maar scharen onder gewichtig neveneffect van een tienjarige die op het middelbaar zit. Net zoals we Gamma vanaf nu associëren met het vak Grieks en niet meer met de bouwmarkt. Omdat het nog maar zo kort geleden lijkt dat de Gamma-folder tot zijn favoriete literatuur behoorde hieronder nog gauw een blogje uit de oude doos.
"Mama?" "Jahaaa?" "Ga je met mij een boekje lezen?" "Ja, zo meteen. Als ik m’n thee op heb en de
krant uit, ben jij aan de beurt." "Nee nu!" "Nee, zo meteen. Kijk maar op de klok.
Als de grote wijzer beneden is, gaat mama met jou een boekje lezen." Verdachte stilte. Ik werp zelf een blik op de klok en zie nog net hoe Tim op
het dressoir is geklommen om de grote wijzer eigenhandig naar de 6 te laveren. "Kijk mama, nu is de grote wijzer beneden en ga jij voorlezen hè." Ik geef me
gewonnen. Het is alleen jammer dat Tim z’n literaire smaak niet helemaal
overeenstemt met de mijne. Zijn favoriete verhaal gaat namelijk als volgt.
"Kijk, kijk een stofzuiger. En een boormasjien en een zaag.
Een douche net als oma heeft en een kraan
en nog een zaag. En een grote blauwe tractor, daar gaat Teun altijd op
rijden. En voor de Wee (wc) om op te zitten en om schoon te maken en papier. En een
kwast om te verven. Nee, niet een ander
boekje pakken, ik wil deze."
"Zal ik je even Dikkie Dik voorlezen dan? Of Nijn?" "Nee, nee,
Tim wil deze." 'Deze'is de reclamefolder van de Gamma. Dat zeg ik: Gamma!
Als je Tim vraagt zullen we iets leuks gaan doen, dan
antwoordt hij: ja winkelen. Enerzijds ingegeven door zijn enigzins shopverslaafde moeder, maar nog veel meer door de onweerstaanbare
aantrekkingskracht van liften, roltrappen en rolbanden. Hij kan uren
gefascineerd kijken naar een lift die op en neer gaat. Deuren open, hé daar is
de lift. Deuren dicht, hé de lift gaat omhoog. Uren kan hij ernaar turen:
geobsedeerd als een autist met een dwangneurose.
'Zèllufff' (nee, mama houdt je echt niet vast) naar boven en beneden met de roltrap is natuurlijk superstoer. Op mijn waarschuwing dat hij niet onderaan de roltrap mag spelen luidt het antwoord: "van oma mag dat echt wel hoor en die is de baas. Jij bent niet de baas."
Het is in elk geval duidelijk, ik ken mijn plaats als moeder.
'Zèllufff' (nee, mama houdt je echt niet vast) naar boven en beneden met de roltrap is natuurlijk superstoer. Op mijn waarschuwing dat hij niet onderaan de roltrap mag spelen luidt het antwoord: "van oma mag dat echt wel hoor en die is de baas. Jij bent niet de baas."
Het is in elk geval duidelijk, ik ken mijn plaats als moeder.
Als ik Tim toevertrouw aan z’n grote nicht om samen naar de tv
te kijken in de Appie terwijl ik m’n boodschappen haal, blijkt de vogel gevlogen
als ik klaar ben met mijn ronde. Ik zie oma van kleur verschieten en nog net
niet gaan hyperventileren. Zelf loop ik de kassa voorbij en werp instinctief
een blik richting de rolband. En jawel hoor, een groene bodywarmer bestudeert
op handen en knieën het knipperende pijltje onder aan de band. Nergens voor
nodig die paniek. Ben je Tim kwijt zoek eerst bij roltrappen, rolbanden en
liften.
Jullie begrijpen inmiddels wel wat voor Tim het ultieme
dagje uit is. Chillen in de BCC (overigens is de Gamma een goed alternatief). Daar
hebben ze klaphekjes, roltrappen en een lift (heeft de Gamma niet). Bovendien zijn
daar stofzuigers, wasmachines, drogers, strijkijzers, föhns, koffiezetters,
tandenborstels, scheerapparaten…. Who needs The KidsPlayground?! Eenmaal binnen
krijg je hem met geen tien paarden meer naar buiten. Zelfs chanteren helpt
niet.
En nu maar hopen dat hij straks Euro Disney ook leuk vindt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten